جنگ:مرگ و نابودی

داری در کنار خانواده ات ...نشسته ای و...دربوستان محله ات...در پشت میز اداره ات...در سر کلاس درس...به کار و زندگی ات مشغولی که یک مرتبه دنیا بر سرت خراب میشود یعنی دنیا را بر سرت خراب می کنند.و بعد بر سر دیگری و دیگری و دیگری و ...وتو که دیروز به خاطر خط نازکی که بر بدنه ی ماشینت کشیده بودند میخواسته زمین و زمان را چه و چه بکنی نه تنها امروز،گریه نمی کنی ،داد نمی زنی ،کسی را تهدید نمیکنی و.....نمی کنی... که مات و مبهوت از این همه جنایت که به دست آدم ها!بر علیه آدم ها!انجام می شود ،از آدم بودن منزجر می شوی و...... ما جنگ را با همه ی زشتی هایش دیده ایم .همین امروز در روستایی در نزدیکی ی کرج ،با کودکان و جوانان و مردمان زاییده ی جنگ ،جنگ در همسایه ی خاوری خود _افغانستان -برخورد داشتم .مردمانی که می توانستند در کشور خود در مصدر کاری و یا در کلاس درسی و یا در ....به زندگی انسانی خود که مگر نه برای همین زاده می شویم !مشغول باشند ....نفرین بر جنگ.